Inzulinska rezistencija je poremećaj rada ćelija tkiva i organa. Ćelije tkiva koje se pri pojavi šećera u krvi i inzulina otvaraju da ih prime i prerade u energiju, kod IR se ne otvaraju jer su postale otporne na inzulin. Kao vanjska manifestacija IR javlja se povećanje tjelesne težine a kao unutarnja stvaraju se loše masnoće u krvi koje prelaze uobičajene vrijednosti. Sve ovo, uz genetsku predispoziciju može nakon izvjesnog vremena dovesti do razvoja šećerne bolesti (Diabetes mellitus tip 2).
Ads:
Kod IR dešava se sljedeće:
- Ćelije nisu preradile šećer pa dižu inzulin i istovremeno u krvi imamo visok šećer i inzulin, i tada dolazi do napada gladi, imamo luđački apetit.
- Ćelije su brzo preradile šećer uslijed navale inzulina pa dolazi do naglog pada šećera – hipoglikemije, vrtoglavice. Organizam nam traži slatko a nakon jela se uvijek osjećamo loše.
Negativne posljedice IR:
- blokada reproduktivnih funkcija
- oštećenja krvnih sudova i tkiva
- tijelo kao odbrambeni mehanizam podiže holesterol i trigliceride
- šećer iz krvi se pretvara u masti a ne u energiju
- poremećaj rada hormona
- gušterača slabi, prestaje njena funkcija i dobijamo dijabetes.
Uzroci :
- ishrana bogata ugljikohidratima
- posljedica aditiva u hrani
- posljedica vakcinacije – autoimuni odgovor na antitijela
- poremećena crijevna flora
- reakcija na lijekove
- genetska predispozicija
U trudnoći, posebno II i III trimestar nastaje veća potreba za inzulinom i njegova sekrecija se pred kraj trudnoće četverostruko povećava što znači da okidač za IR može biti i trudnoća ali je morao postojati jedan od navedenih uzroka koji je doveo do tog stanja.
ADS:
